پيام
+
[تلگرام]
در عالم کودکي به مادرم قول دادم
که تا هميشه هيچ کس را بيشتر از او دوست نداشته باشم.
مادرم مرا بوسيد.
و گفت : نمي تواني عزيزم !
گفتم : مي توانم ، من تو را از پدرم و خواهر و برادرم بيشتر دوست دارم .
مادر گفت : يکي مي آيد که نمي تواني مرا بيشتر از او دوست داشته باشي .
نوجوان که شدم دوستي عزيز داشتم .
ولي خوب که فکر مي کردم مادرم را دوست داشتم .
معلمي داشتم که شيفته اش بودم ولي نه به اندازه مادرم !
بزرگتر که شدم عاشق شدم ، خيال کردم نمي توانم به قول کودکي ام عمل کنم .
ولي وقتي پيش خودم گفتم ؛
کداميک را بيشتر دوست داري باز در ته دلم اين مادر بود ، که انتخاب شد.
سالها گذشت و يکي آمد ، يکي که تمام جان من بود .
همانروز مادرم با شادماني خنديد و گفت ديدي نتوانستي !
من هرچه فکر کردم او را از مادرم و از تمام دنيا بيشتر مي خواستم ،
او با آمدنش سلطان قلب من شده بود .
من نمي خواستم و نمي توانستم به قول دوران کودکيم عمل کنم .
آخر من خودم مادر شده بودم ...
جبهه مقاومت اسلامي
96/10/24
سايه سادات ツ
عااااالي